بازی FIFA 17 مخصوص Xbox One

معرفی

نسخه جدید از سری بازی‌های محبوب فیفا با عنوان «بازی FIFA ۱۷ مخصوصXbox One » از سوی شرکت «الکترونیک آرتز» منتشر شده است. از جذابیت‌های این سری از بازی‌های فیفا وجود خط داستانی است. این بخش از بازی، داستان «آلکس هانتر» را روایت می‌کند. بازیکنی که وارد لیگ انگلستان شده و قرار است با شخصیت‌های مختلفی برخورد کند. شخصیت‌های برجسته‌ای ازجمله خوزه مورینیو. فیفا ۱۷ با موتور بازی‌سازی Frostbite ساخته شده است. موتوری که قبلا برای ساخت بازی‌هایی مانند میدان نبرد، لبه‌ی آینه و جنگ ستارگان استفاده شده است. EA دراین‌باره گفته: «موتور بازی‌سازی Frostbite ویژگی‌های جدیدی را به مجموعه‌ی فیفا اضافه می‌کند و تجربه‌ی تازه‌ای را به بازی‌کننده‌ها می‌دهد.»فیفا ۱۷ ازجمله بازی‌های ورزشی شبیه‌سازی است که در کنار سری بازی‌های PES از بازی‌های بسیار محبوب و پرفروش فوتبالی به‌شمار می‌روند. کمپانی الکترونیک آرتز آن را برای ویندوزهای مایکروسافت، ایکس باکس ۱، ایکس باکس ۳۶۰ و کنسول‌های پلی‌استیشن ۲، ۳ و ۴ تولید کرده است. بازی جذاب و زیبای Fifa 2017  مخصوص  ایکس باکس ۱ در قالب یک عدد بلوری منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

به نام فوتبال

همیشه خوب بودن هم مشکلات خودش را دارد. تغییرات روند بازی فیفا امسال شامل «پرتاب‌های بهتر»، «شوت‌های آرام کنترل شده» و «توانایی کنترل توپ پس از ضربه‌ی دروازه» است. از این پیشرفت‌ها استقبال می‌کنیم، اما برای کسی که قرار است این‌ها را معرفی کند و زیبا نشان دهد، افسوس می‌خوریم.

شاید برای همین است که FIFA 17، بازی‌ای که تمام گزینه‌های معمولی که از این مجموعه‌ی سالانه‌ی موفق انتظار دارید را در خود دارد، امسال یک بخش پر سر و صدا و غیرمنتظر را هم معرفی کرده است: سفر یا همان The Journey.

Journey یک بخش داستانی است که روی «آلکس هانتر»، یک بازی‌کن جوان که تازه وارد فوتبال حرفه‌ای شده است، تمرکز می‌کند. این بخش، ادغامی از بازی کردن، دیالوگ و میان‌پرده‌ها است که تکامل رابطه‌ی آلکس را با خانواده و هم‌تیمی‌های‌اش را به تصویر می‌کشد و در نهایت، مشخص می‌کند که آیا او استعداد کافی را دارد تا حرفه‌ی رویایی‌اش را شروع کند یا نه.

به زبان دیگر، بخش Journey یک داستان سیندرلایی در فوتبال است، و به همین دلیل، از حضور این بخش در بازی استقبال می‌کنیم؛ آن هم در حالتی که تنها بخش جدید و موفق فیفا در چند وقت اخیر، Ultimate Team بود. فیفا در حال حاضر حداقل سه بخش دارد که می‌توانند به اندازه‌ی کافی شما را در ۱۲ ماه آینده از زندگی بیاندازند. در کنار اینکه فیفا هر ساله نیاز دارد تا چیز جدیدی رو کند، بخش Journey هم‌چنین امید و علاقه‌ای که در فوتبال وجود دارد را به خوبی به تصویر می‌کشد.

حس فوتبال

اگر بخواهیم درباره‌ی خود Journey صحبت کنیم، می‌توانیم بگوییم که از پس نشان دادن همین امید و علاقه به خوبی بر می‌آید؛ با این حال، صحنه‌های درام واقعی و پیشرفتی مثل باز‌ی‌های نقش‌آفرینی در آن پیدا نمی‌شود. به غیر از این موضوع که به کدام تیم لیگ برتر می‌پیوندید، انتخاب‌ها در بخش Journey در ظاهر زیاد به نظر می‌رسند، اما در عمل محدود هستند. برخی بخش‌ها در داستان در هر حالت اتفاق می‌افتند و مهم نیست در داخل زمین یا در بیرون آن، چه رفتاری از خود نشان داده باشید، موضوعاتی مثل فرستاده شدن برای قرض، یا دوست کودکی و هم‌تیمی آلکس هانتر که تمام مدت با او بد برخورد می‌کند.

پس از تراز گرفتن، می‌توانید مستقیم امتیازهایی که دریافت کرده‌اید را برای پیشرفت مهارت‌هایی خاص صرف کنید؛ در نتیجه هانتر بازیکنی می‌شود که شما می‌خواهید. با این حال، انعطاف زیادی در انتخاب‌های دیالوگی که در برخی میان‌پرده‌ها یا در مصاحبه‌های پس از بازی انجام می‌شود، وجود ندارد. این انتخاب‌ها در سه حالت «تند»، «خونسرد» و «متعادل» دسته‌بندی شده‌اند و به جای اینکه در روند داستان تاثیر بگذارند،‌ فقط خط اعصاب هانتر را تغییر می‌دهند که نشان می‌دهد او عاقل است یا زود عصبانی می‌شود. این خط، روی رفتار مربی شما یا تعداد طرفداران‌تان تاثیر می‌گذارد، اما در روند داستان تغییری ایجاد نمی‌کند.

بد نیست بگوییم که اشتباهات نتایج سنگینی را در پی دارند. برای مثال در یک بخش از بازی، آلکس هانتر وارد تیم یک تاتنهام می‌شود، اما یک کارت قرمز می‌گیرد و با اینکه در سه بازی قبلی هم گل زده است، او را از تیم اخراج می‌کنند؛ طوری که مجبور می‌شوید فایل ذخیره‌ی قبلی‌تان را دوباره لود کنید. شاید انتقال او به تیم دوم تاتنهام یا حتی یک صحنه‌ی هشدار زبانی، اینجا واقعی‌تر بنظر می‌رسید. در حال حاضر فیفا ۱۷ به شما می‌گوید که حتی اگر هم یک بازی‌کن گل‌زن باشید، در لیگ برتر به خاطر یک اخراج، قراردادتان لغو می‌شود.

با تمام این اوصاف، بخش Journey در فیفا ۱۷ تجربه‌ای را ارایه داده که تا به حال هیچ‌کدام از بخش‌های فیفا توان ارایه‌ی آن را نداشته‌اند. با تمام مشکلات، صحنه‌هایی در این بخش هستند که احساس‌تان را تحت تاثیر قرار می‌دهند: بازی یکشنبه صبح تیم فوتبال کودکان، که این قصه‌ی کلیشه را به ظرافت نشان می‌دهد؛ یا نمایی از دوربین در بیرون از زمین فوتبال و صدای فریاد هانتر پس از اولین گل او در دبیرستان. صحنه‌هایی این چنین و موفقیت‌ها و شکست‌های او در خانواده‌اش، پیچیدگی خاصی ندارند اما Journey کاری می‌کند تا هر رفتار شما در فوتبال، یک بار احساسی را به دنبال خودش بکشد.

کوچک اما موثر

دیگر بخش‌های بازی امسال، پس از تغییرات گسترده‌ای که در فیفا ۱۶ با خودش به همراه آورده بود، بیشتر یک روند پرداخت شده را نشان می‌دهند. الکترونیک‌آرتز به استفاده از موتورپایه‌ی «فراست‌بایت» روی آورده است؛ تغییری که احتمالا تاثیرات بزرگ‌اش را در سال‌های آینده خواهیم دید. در حال حاضر، نماهای باز ورزشگاه‌ها بسیار زیبا هستند و مخصوصا در شب و در مه، خودنمایی می‌کند. در دیگر بخش‌ها، تفاوت زیادی نمی‌توانید پیدا کنید. برخی نقاط، مثل دفترها، اتاق خواب یا رختکن، کمی بی روح هستند.

بازی فیزیکی هم طوری تغییر کرده است تا بتوانید با نگه داشتن ماشه چپ (کلید LT یا L2)، از بازی بخواهید چه در دفاع و چه در حمله، دیگر بازی‌کنان تیم‌تان را با تیم حریف درگیر کند. این تغییر با اینکه چندان هم بزرگ نیست، سردرگمی را در دفاع کردن از بین می‌برد و هم‌چنین نگه داشتن توپ را به هنگام حمله و در مقابل هافبک‌هایی مثل «دمبله» یا «پوگبا» بهتر می‌کند. در نهایت امکان زدن شوت‌های آرام و کنترل شده هم راه جدیدی برای حمله‌های‌تان فراهم می‌کند. با زمان‌بندی درست، می‌توانید شوت‌هایی دقیق و پایین بزنید و دیگر قدرت بیشتر، به معنای شوت بلندتر نیست.

بخش خوب جدیدی هم که البته چیز چندان انقلابی‌ای هم نیست، چالش‌های مهارتی چند نفره است؛ چالش‌هایی مثل پاس دادن را می‌توانید از این پس در مقابل یک بازی‌کن دیگر انجام دهید و آن‌ها آن قدر خوب هستند که ممکن است صفحه‌ی لودینگ بازی، به خود مسابقه تبدیل شود. واقعیت، یا حداقل بخش کوچکی از آن، وارد حالت Career شده است. هدف‌های شما در مدیریت یک باشگاه، برای همان باشگاه تنظیم شده‌اند و به دو بخش «موفقیت محلی» و «موفقیت قاره‌ای» تقسیم می‌شوند؛ ارزش برند، وضعیت مالی و تربیت بازی‌کن‌های جوان هم از دیگر بخش‌های مدیریت شما در تیم است. برای مثال اگر تاتنهام را بردارید، بالا دستی‌های شما بیشتر به موفقیت محلی شما کار دارند تا موفقیت شما در اروپا. منچستر یونایتد را بردارید و نه تنها انتظارات در بردن جام‌های مختلف زیاد است، بلکه باید یک برند جهانی را هم حفظ کنید. اینکه بازی دیگر از یک استایل مدیریت، برای تمام تیم‌ها استفاده نمی‌کند و هر تیم شخصیت خودش را دارد، هر بار که بازی می‌کنید را متفاوت می‌کند. در حال حاضر برای اینکه تیم‌تان را عوض کنید، دلیل دیگری به غیر از خسته شدن از تیم فعلی‌تان دارید.

فوتبال کارتی

در بازی امسال، بهترین بخش فیفا هنوز هم Ultimate Team باقی مانده است. الکترونیک‌آرتز هم به جای اینکه فرمول درست این بخش را تغییر دهید، فقط به آن افزوده است. جالب‌ترین بخش، چالش‌های ساخت تیم است که از بازی‌کننده‌ها می‌خواهد تا برای موقعیت‌هایی خاص، برای مثال از بازی‌کن‌های دو ملیت، یک تیم بچیند و سپس آن تیم را برای دریافت امتیاز، ارسال کند. این بخش، کاری می‌کند تا از بازی‌کن‌هایی که رتبه‌ی نقره‌ای و برنز دارند و هیچ‌وقت در تیم قرار نمی‌گیرند هم استفاده کنید و هم‌چنین سیستم‌های عمیق Ultimate Team را بهتر بشناسید.

فیفا امسال را می‌توان در یک تغییر بزرگ که نتیجه‌ی چندان بزرگی نداشته و تغییرات کوچکی که تاثیرات بزرگی داشته، خلاصه کرد. بخش Journey آن‌قدر جذاب است که منتظر تکامل آن در نسخه‌ی سال بعد باشیم، اما در حال حاضر، این بخش تنها دلیل برای خرید فیفا ۱۷ نیست. دلیل خرید فیفا ۱۷، مجموعه‌ای از روند بازی عالی و اصولی و بخش Ultimate Team است؛ بخشی که PES هنوز هم پاسخی برای‌اش ارایه نکرده است. این بخش‌های به اضافه‌ی بهبودهای Career و هم‌چنین ارایه‌‌ای (Presentation) که در خود بی‌نظیر است، فیفا ۱۷ را هنوز هم در مقابل رقیب‌اش قرار می‌دهد، حتی اگر فاصله‌ی بین این دو رقیب امسال کم‌تر شده باشد.