دوربین دیجیتال نیکون مدل D3200 کیت 18-105 میلی‌ متری

معرفی

«نیکون D3200» که درواقع جایگزین مدل D3100 این شرکت است، از دوربین‌های DSLR سطح مبتدی این شرکت به حساب می‌آید. این دوربین مناسب عکاسانی است که تازه قصد دارند به عرصه‌ی عکاسی با دوربین‌های DSLR پابگذارند. D3200 از نظر سطح رقابتی، چیزی هم‌رده‌ی دوربین Canon EOS 600D است و البته در جایگاه رقیب آن قرار می‌گیرد؛ همچنین این دوربین برای کسانی مناسب است که با ابعاد بزرگ و قیمت بالای دوربین‌های رده‌ی Prosumer (مثلD7000) مشکل دارند. بااین‌حال، D3200 ویژگی‌هایی دارد که در بین دوربین‌های DSLR هم‌رده کاملا نوین محسوب می‌شود. دارای سنسور تصویر ۲۴ مگاپیکسلی تصویر است که تا به این تاریخ، DSLR ی در این رده، با این رزولوشن بالا ساخته نشده بود. این دوربین اکنون از توانایی ضبط ویدیویی ۱۰۸۰p Full HD در ۳۰ فریم بر ثانیه برخوردار است و نمایشگر ۳ اینچی آن هم رزولوشن ۹۲۱,۰۰۰ پیکسل را ارائه می‌دهد.

یک DSLR مبتدی یا حرفه‌ای؟

همان‌طورکه گفتیم، D3200 مدل سال ۲۰۱۲ دوربین‌های DSLR سطح مبتدی ارزان‌قیمت این شرکت است.D3200 و مدل‌های پیشین آن یعنی D3100 و D3000 همگی در یک سری قرار دارند و رقیب دوربین‌های ۱۰۰۰D و ۱۱۰۰D ساخت شرکت کانن هستند؛ البته این دوربین را می‌توان به‌نوعی رقیب ۶۰۰D هم دانست؛ بااین‌حال ۶۰۰D یک DSLR سطح مبتدی گران‌قیمت است و بیشتر باید آن را با D5100 مقایسه کرد.

گویی امسال نیکون قصد داشته تا با DSLR های با مگاپیکسل بالا ما را شگفت‌زده کند. پیش از این شاهد معرفی دوربین DSLR فول فریم و کاملا حرفه‌ای این شرکت به نام D800 بودیم که رزولوشن ۳۶ مگاپیکسلی را ارائه می‌کرد. اکنون D3200 با رزولوشن سنسور تصویر ۲۴ مگاپیکسل، بالاترین مگاپیکسل را بین دوربین‌های DSLR هم‌رده دارد. (البته همان‌طورکه گفتیم هنوز DSLR سطح مبتدی سال ۲۰۱۲ کانن معرفی نشده است) تا پیش از این بالاترین رزولوشن را از سنسور تصویر ۱۸ مگاپیکسلی Canon EOS 600D شاهد بودیم. سنسور تصویر این دوربین همانند مدل‌های پیشین، از نوع APS-C CMOS با سایز ۲۳.۲X15.4 میلی‌متر بوده که کراپ فاکتور حدود ۱.۵X را ارائه می‌دهد و سایز آن حدود ۲/۳ دوربین‌های Full Frame است. نیکون از این سنسور با نام DX-Format هم یاد می‌کند؛ چرا که سنسورهای APS-C DX Format شرکت نیکون، کمی از سنسورهای APS-C شرکت کانن بزرگ‌ترند. APS-C های شرکت کانن ابعادی در حدود ۲۲.۳X14.9 میلی‌متر و کراپ فاکتور ۱.۶X دارند. پردازشگر تصویر هم از نوع Expeed 3 است. این پردازشگر باید به افزایش کیفیت تصویر و عملکرد بهتر در شرایط نوری ضعیف و ایزوهای بالا کمک بسیار زیادی کند؛ البته باید تا زمان به بازارآمدن دوربین و تست کامل عکس‌های آن صبر کنیم؛ چرا که هرچند رزولوشن ۲۴ مگاپیکسلی منجر به افزایش تفکیک جزئیات می‌شود و D3200 را برای عکاسی از منظره و طبیعت فوق‌العاده می‌کند، فعلا کمی درباره‌ی عملکرد عکاسی در شب آن مشکوک هستیم! ممکن است تراکم زیاد پیکسل منجر به افزایش نویز تصویر شود.

سنسور تصویر APS-C

دوربینی مثل D3200 از همان سنسور تصویری (سنسور تصویر سایز APS-C) بهره می‌برد که روی دوربین گران‌قیمت‌تر و حرفه‌ای تر D7000 استفاده می‌شود؛ بااین‌حال به چند دلیل D3200 برای افراد مبتدی‌تر مناسب‌تر است. دوربین D7000 و همین‌طور رقبای ساخت کانن آن مثل ۷D، ۶۰D و ۵۰D از همین سنسورهای تصویر سایز APS-C برای عکاسی استفاده می‌کنند که سنسورهایی کوچک‌تر نسبت به سنسورهای بزرگ Full Frame هستند و مطمئنا از نظر کیفیت عکس در سطحی پایین‌تر قرار می‌گیرند. نخستین این دلایل، کوچک‌تربودن و ارزان‌قیمت‌تربودن دوربینی مثل D3200 است. این دوربین حمل‌ونقل ساده‌تری دارد و به دلیل قیمت پایین برای افراد بیشتری قابل‌خریداری است؛ همچنین به مهارت و امکانات کمتری برای حمل‌ونقل احتیاج دارد و اگر احیانا به دلیل ناشی‌بودن آن را از دست دادید، چندان دلتان نمی‌سوزد! دوربین‌های هم‌رده‌ی D3200 فاقد نمایشگر دوم هستند و همه‌ی اطلاعات را باید از طریق نمایشگر پشتی دوربین ببینید. دیگر تفاوت‌ها هم می‌توانند جزئی‌تر باشند و بیشتر به ارگونومی یا بعضی فناوری‌های خاص‌تر ختم شوند؛ بااین‌حال امروزه دیگر تفاوت چندانی در کیفیت عکس بین دوربین‌های سطح مبتدی و Prosumer تولیدشده در یک سال دیده نمی‌شود. برای مثال کیفیت عکس‌های دوربین رده‌ی سطح مبتدی Canon EOS 600D و رده‌ی حرفه ای‌تر Canon EOS 60D تفاوت خیلی زیادی ندارد.

طراحی و نمایشگر

اما سخن کوتاه می‌کنیم و به معرفی D3200 و مقایسه‌ی آن با مدل پیشین و مدل رقیب یعنی ۶۰۰D (البته ۶۰۰D دقیقا رقیب D3200 نیست و درحقیقت ۱۱۰۰D رقیب آن است) می‌پردازیم. از نظر ظاهری، D3200 تفاوت خیلی کمی با D3100 دارد؛ البته چینش دکمه‌های قسمت پشتی کمی تغییر کرده و اکنون دیگر شاهد اهرم Live view و شروع و قطع ضبط ویدیویی (Record) نیستیم. این سبک را پیش از این روی دوربین Canon EOS 7D دیده بودیم و روی D3100 هم استفاده شده بود؛ ولی اکنون D3200 فاقد آن است. درعوض دکمه‌ی Record در کنار دکمه‌ی شاتر قرار گرفته تا برای شروع و قطع ضبط ویدیویی راحت‌تر باشید. به جای اهرم Live view هم یک دکمه‌ی Live view در قسمت پشتی قرار دارد. پیچ تنظیم شوتینگ مودها دقیقا همانند D3100 است و دقیقا از همان مودهای عکاسی و البته مود Guide بهره می‌برد؛ ولی واقعا دلمان برای اهرم کناری Drive mode تنگ می‌شود که از طریق آن می‌توانستیم عکاسی تک عکس، پیاپی یا تایمر را تعیین کنیم. دیگر تغییرات جزئی بوده‌اند و البته سوراخ‌های اسپیکر در قسمت پشتی قرار دارند. بقیه‌ی ویژگی‌های ظاهری این دو دوربین کم‌وبیش شبیه هم است؛ درضمن هر دوی آن‌ها در دو رنگ مشکی و قرمز ساخته شده‌اند.

اما نکته‌ی جالب تمایل‌نداشتن نیکون به استفاده از نمایشگر چرخنده روی D3200 بود؛ درحالی‌که ۶۰۰D Canon EOS از نمایشگر چرخنده بهره می‌برد و این ویژگی برای عکاسان مبتدی و همچنین فیلم‌برداری عالی است. نیکون تازه از نمایشگر ۳ اینچی فیکس با رزولوشن ۲۳۰,۰۰۰ پیکسل روی D3100، به نمایشگر ۳ اینچی فیکس با رزولوشن عالی ۹۲۱,۰۰۰ پیکسل روی D3200 رسیده است. نمایشگری که کانن در دوربین ۵۰۰D در سال ۲۰۰۹ از آن استفاده کرده بود؛ بنابراین نیکون همچنان در این زمینه از کانن عقب است. از نظر ارگونومی هم ۶۰۰D را بیشتر دوست داریم. این خیلی سلیقه‌ای و عادتی است؛ ولی به نظرمان ۶۰۰D جای انگشت شست بهتری دارد و ازآنجایی‌که فاقد دکمه‌های ردیف‌شده در قسمت سمت چپ نمایشگر است، کارکردن با یک دست هم با آن مقدور است؛ حتی شاید بتوان گفت که پافشاری نیکون برای قراردادن دکمه‌های ردیفی در قسمت سمت چپ نمایشگر باعث شده نتواند از نمایشگر چرخنده استفاده کند.

عکاسی و فیلمبرداری

بهبود دیگر در این دوربین، در سرعت عکاسی پیاپی آن است. اکنون D3200 توانایی عکاسی پیاپی با سرعت ۴ فریم بر ثانیه دارد که از همه‌ی دوربین‌های هم‌رده تا به این تاریخ بالاتر است. D3200 باید این افزایش سرعت عکاسی پیاپی را مدیون پردازشگر تصویر Expeed 3 باشد. گستره‌ی اصلی حساسیت سنسور دوربین تا ۳۲۰۰ است که تا ۱۲,۸۰۰ ‌افزایش می‌یابد. سیستم تشخیص صحنه‌ی این دوربین هم از فناوری ۳D Color Matrix Metering II بهره می‌برد که می‌تواند خیلی دقیق‌تر عمل کند. مود Guide این دوربین می‌تواند برای مبتدیان کاملا کارآمد باشد. از طریق این مود، دوربین اثر هرگونه تغییر را در هرکدام از پارامترهای نوردهی به شما نشان می‌دهد. این مود دقیقا برای مبتدیان در نظر گرفته شده است تا به آن‌ها آموزش لازم را بدهد. این خیلی خوب است؛ چرا که یک مود راهنما برای حرفه ای‌ها می‌تواند به‌مراتب مناسب‌تر از مود سبز Auto باشد. سیستم فوکوس خودکار هم ۱۱ نقطه‌ای است که خیلی بهتر از فوکوس خودکار ۹ نقطه‌ای عمل می‌کند؛ اما همچنان عکس‌های با فرمت RAW این دوربین هم ۱۲bit هستند. این در حالی است که کانن از سال ۲۰۰۹ و دوربین ۵۰۰D، امکان عکاسی با عمق پیکسل ۱۴bit را به دوربین‌های سطح مبتدی خود افزوده بود. عمق بیشتر چاهک منجر به افزایش گستره‌ی دینامیکی عکس می‌شود.

D3200 از نظر فیلم‌برداری هم پیشرفت داشته است. اکنون این دوربین توانایی ضبط ویدیویی ۱۰۸۰p Full HD با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه دارد؛ درحالی‌که D3100 همین کار را با سرعت ۲۴ فریم بر ثانیه انجام می‌داد. تنظیمات دستی نوردهی و فوکوس خودکار هم در هنگام فیلم‌برداری مقدور است و از میکروفون استریو اکسترنال هم پشتیبانی می‌کند؛ البته میکروفون داخلی از نوع mono است و خوشبختانه امکان ذخیره‌ی ویدیوها با فرمت MPEG4 هم وجود دارد.

یونیت WU-1a و لنز

کمی هم در مورد یونیت WU-1a صحبت کنیم. این یونیت که آپشنال و قابل‌خریداری است، حدود ۶۰ دلار قیمت دارد. وقتی آن را از طریق پورتی که در کنار دوربین و در کنار دیگر پورت‌ها وجود دارد به دوربین وصل می‌کنید، می‌توانید عکس‌ها و فیلم‌هایی را که گرفته‌اید به‌راحتی به گوشی هوشمند یا تبلت با سیستم‌عامل Android منتقل کنید؛ حتی می‌توانید تصویر Live view را هم ببینید یا اینکه دوربین را به صورت بی‌سیم کنترل کنید. برد آن تا حدود ۱۴.۷ متر و خیلی خوب است؛ البته پیش از آن باید اپلیکیشن موردنظر را روی دستگاه آندرویدی خود نصب کنید. در آینده‌ای نزدیک پس از به بازار آمدن دوربین، اپلیکیشن مربوط به سیستم‌عامل iOS گوشی‌های iPhone و تبلت‌های iPad شرکت اپل هم منتشر می‌شود.

این دوربین با کیت لنز استاندارد ۱۰۵-۱۸ میلی‌متر Nikkor در بازار عرضه می‌شود. عکس‌های این دوربین طبق معمول روی کارت‌های حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC و البته UHS-I Compliant ذخیره می‌شوند. باتری لیتیوم-یونی EN-EL14 هم در هر بار شارژ کامل، طبق استانداردهای CIPA توانایی پشتیبانی گرفتن تا ۵۴۰ عکس را دارد که عالی است.

عملکرد

به‌هرصورت همان‌طورکه گفتیم، D3200 دوربین خیلی خوبی است که نسبت به مدل پیشین خود تغییرات نسبتا زیادی داشته است. نخستین و بهترین آن‌ها بهره‌گیری از سنسور تصویر ۲۴ مگا پیکسلی و پردازشگر تصویر Expeed 3 است. به نظر می‌رسد که عکاسی نقطه‌ی قوت اصلی این دوربین باشد. فیلم‌برداری هم با قابلیت ضبط با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه بهبود خیلی خوبی داشته است. از نظر ارگونومیکی و چینش دکمه‌ها، می‌توان گفت که هم خوب و هم بد بوده است. دکمه‌ی Rec در کنار دکمه‌ی شاتر قرار گرفته و این کار را راحت‌تر می‌کند؛ ولی اهرم Drive mode روی D3100 را خیلی دوست داشتیم که دیگر روی D3200 وجود ندارد. بهره‌گیری از پورت یونیت آپشنال WU-1a هم می‌تواند به‌خصوص برای استفاده‌های خانگی یا برای عکاسان مبتدی کاملا مفید باشد. دیگر ویژگی‌ها چون چشمی اپتیکال با توانایی ۹۵ درصد میدان دید، سیستم غبارروب و ویژگی‌های این‌چنینی هم به دلیل معمول‌بودن در دوربین‌های DSLR امروزی دیگر حرفی چندانی برای گفتن ندارند. به‌هرصورت منتظر به بازار آمدن این دوربین برای تست بیشتر آن و به‌روزرسانی این نقد و بررسی هستیم.  دوربین D3200 از نظر رزولوشن سنسور هم‌رده‌ی دوربین‌های غیر DSLR ی چون Sony A65، A77 و NEX-7 قرار می‌گیرد؛ بااین‌حال خوشبختانه از نظر قیمتی در هنگام فروش، هم‌قیمت دوربین D3100 در هنگام فروش است.

از نظر کیفیت عکس باید گفت که D3200 عملکردی عالی دارد؛ به‌صورتی‌که عکس‌ها از ایزو ۱۰۰ تا ۴۰۰ کاملا بدون نویز هستند و واقعا از نظر کیفیتی نمی‌توان تفاوتی بین آن‌ها قائل بود. در ایزو ۸۰۰ مقدار خیلی کمی نویز دیده می‌شود که البته کاملا قابل‌اغماض است. ایزوهای۱۶۰۰ و ۳۲۰۰ نویز بیشتری دارند؛ ولی همچنان کیفیت بالاست و می‌توان در سایز پرینت کامل از آن‌ها استفاده کرد. در حساسیت‌های ۶۴۰۰ و ۱۲,۸۰۰، عکس‌های JPEG پر از نویز رنگی هستند؛ ولی عکس‌های RAW بیشتر دانه‌دانگی‌های حاصل از نویز Luminance را نشان می‌دهند؛ درضمن عکس‌های RAW شارپنس بیشتری دارند.